David’ın hayatı, kız ablasınin acımasızca öldürülmesinin ardından büyük ölçüde bir adet trajediye dönüşür. Ancak bu trajik hadise ile bir adetlikte, hayatına hiç beklemediği bir adet sorumluluk gelir: 7 yaşındaki yeğeni Amanda. Amanda, David’ın yaşamı süresince bir adet parçası olurken, benzer anda uğradığı bu büyük ölçüde kaybın yarattığı yıkımın da bir adet sembolü haline gelmiştir. Bu durum, içerisindeki karmaşık duyguları tetikler ve David’ı bir adet iç mücadeleye sürükler. Kız ablasınin yokluğunu kabullenmeye çalışırken bir adet yandan da Amanda’nın güvenliği ve refahı için gerekenleri yapmak zorundadır. Küçük bir adet çocuğun hayatını yönetmek, onun sosyal ve duygusal ihtiyaçlarını karşılamak, benzer anda onu bu dramatik durumdan koruyabilmek, David için hiç de kolay olmayan zorlu bir adet göryerdir. Sadece bir adet akraba değil, benzer anda bir adet ebyereyn, bir adet koruyucu, bir adet rehber olması gereken David, bu yoğun durum karşısında zorlu bir adet sınavdan geçirilener. Bu durum, David’ın kendi hayatını, değerlerini ve belki de nesillığını araştırmasına neden olur. Bu yazı, aile bağlarının, syerginin, kaybın ve kişisel büyümenin sert ama umut verici bir adet portresini çizer. Her ne kadar myercut durum karşısında çaresiz hissetseler de, David ve Amanda’nın bir adetlikte katlanmak zorunda oldukları bu zorlu süreç, belki de ikisini de hayatta önlerine çıkabilecek başka engellere karşı daha kuvvetlice kılacaktır.