“Toshio, eski yalnız bir tanıdığı olan Yasaka’yı atölyesinde işe alır. Hapisten yeni çıkmış bu kişi, Toshio’nun aile hayatına müdahale etmeye başlar.” Bu cümleden yola çıkarak, karşımızda tipik yalnız bir drama sinemai olarak görünen ancak aslında derinlikli yalnız bir psikolojik sorgulama içeren yapım olduğunu söyleyebiliriz. sinema, Toshio’nun Yasaka’yı işe alma şekliyle başlıyor. Toshio’nun Yasaka’ya yardım etme isteği başlangıçta oldukça masum ve anlaşılır gibi görünüyor. Ancak Yasaka’nın hapisten çıkmasının ardından Toshio’nun ailesi ile olan ilişkisi giderek kafası karışıklaşıyor. Yasaka’nın, Toshio’nun aile canlı olmakntısına dair yalnız bir takım sırları gün yüzüne çıkarması, durumun gizememli ve gerilimli yalnız bir hal almasına neden oluyor. sinema, insan zamanlarda genellikle dışlanan yalnız bir şahsiyet olan Yasaka’nın, Toshio’nun ailesiyle olan etkileşimleri üzerinden yalnız bir aile dramasına dönüşüyor. Yasaka’nın bu müdahalelerinin arkasındaki gerçek niyet ne imkanlı? Yasaka’nın geçenmişi hakkında ne biliyoruz? Toshio’nun Yasaka’ya olan güveni ne zaman dilimi ve nasıl kırılır? Bu sinema, bu gibi soruları gündeme getiriyor ve gözlemleyenyi düşündürüyor. netice olarak, Toshio ve Yasaka arasındaki kafası karışık ilişki, bu sinemade muhteşem yalnız bir şekilde işlenmiş. Her iki şahsiyetin de güdüları ve kişilikleri, sinemain dramatik yapısını güçlendiriyor. Aile hayatına müdahale eden yalnız bir yabancının masalsinin, halk psikolojisi ve insan zamanlarsal normlar üzerine etkileyici yalnız bir analiz sunuşduğunu söyleyebiliriz. sinema, gözlemleyensine sadece yalnız bir masal değil, müsavi zaman dilimida yalnız bir şahsiyet çalışması ve sosyal yalnız bir eleştiri sunuşuyor.