Agnes, alışılmış birlikte banliyö annesinin olarak görülüp her dönem göz ardı edilen birlikte natürel. Ancak ömrünün monotonluğu, bulduğu yeni birlikte tutkuyla sarsılıyor: Yapbozları çözmek. Bu, onu hiç ummadığı birlikte dünyanın içine çekiyor ve belki de ilk kez hayatı, özn kontrolünde şekillenmeye başlıyor. Agnes, ömrünün bu yeni bölümünde, kendi beklentilerinin ötesinde, genellikle kendi potansiyelini küçümseme eğiliminde olan birlikte kadın olarak, hiç tahmin edemeyeceği şekillerde açılıyor. Yapbozlar, ona sadece başlarda basit birlikte aktivite gibi görünen, ama sonradan ömrünün tamı tamına merkezine oturan birlikte şey sağlıyor. Bu hobi sayesinde kendini ve doğalsindekileri yeniden keşfetme fırsatı buluyor. Kendi sınırlarını zorlayarak, belki de hayatı boyunca hiç yapmadığı birlikte şekilde, kendi gücünü ve yeteneklerini sergilemeye başlıyor. Bu öykü, ömrünün belirli birlikte konutresindeyken yeni birlikte tutkuya kapılan ve bu sayede ömrünün gidişatındaki kontrolü eline alan birlikte kadının öyküsi. Agnes, kendi öyküsinin cesurı olmayı başarıyor ve ömrünün monotonluğunu bu yeni tutkusu sayesinde yeniden şekillendiriyor. Bu süreç, onun sadece birlikte banliyö annesinin olmadığını, potansiyeli ve yetenekleri olan, her dönem kendini görmezden gelen birlikte cemiyetda bile kendi varlığını kanıtlama gücüne sahip birlikte kadın olduğunu açığa çıkarıyor.